به یادخداخواهم بودنه امروزکه سرم خیلی شلوغ است
وبایدکارهای زیادی انجام دهم، ویاروزگاری که جوان
ودرجستجویی تازه های زندگی هستم. فردابه
اوفکرخواهم کرد فرداکه پیرمیشوم و وسوسه زندگی
درمن کم میشودو وقت بیشتری برای دعاکردن خواهم
داشت، شایدآنوقت فرصت بیشتری برای دعاکردن
داشته باشم. وحقیقت اینست: پیش ازآنکه متوجه
شویم پیروپیرترمیشویم و آنوقت است که هرروز
رادرآرزوی آغوش خدابه سرخواهیم برد . . .
مادراشتباهیم، خداوندهمیشه ودرهرزمان برای کمک
وهدایت ماآماده است وماروزگارجوانی رادرشادی
وسرخوشی تباه کرده و درمیابیم که باعشق محض
خداوندآشنانشده ایم، درمیابیم که باحضوراوبیگانه ایم
وارزش نعمات اورانداریم چراکه میدانیم تنهاقلب صاف
وبی آلایش کودکان قادربه درک حضورپروردگاراست. ان
هنگام درخواهیم یافت که عشق الهی یعنی هرگزطلوع
زندگیت راازدست مده، ازاولین لحظه تولدباخداهمراه
شوتااودرغروب زندگی چون خورشیدی درسحرگاه
تومتبلورشود